Wachtruimten dienen overal dezelfde handelingen te ondersteunen, of ze nu klein of groot zijn, uitgebreid of beperkt.
Een wachtzone of wachtruimte vormt de schakel tussen de publieke zone (onthaalruimte of balie) en de meer private vertrekken zoals een consultatieruimte of vergaderruimte. We verblijven er slechts een korte tijd voor we verder gaan naar een andere ruimte.
Hoewel wachtzones vaak slechts een zeer beperkte ruimte toebedeeld krijgen in een gebouw, voeren we er toch een heel wat handelingen uit.
Tijdens het wachten (zittend op een stoel) bekijken we een informatiebord of lezen een boekje, dat moeten we halen (om te lezen) en terugleggen op een centrale tafel of rek.
Deze activiteiten worden bemoeilijkt als we spullen meedragen, een kinderwagen voortduwen of rolstoelgebruiker zijn. Om deze redenen is het belangrijk om naast voldoende vrije doorgangsbreedte op de (loop)routes, ook voldoende gebruiksruimte in te passen.
Voorzie variatie in sta- en zitmogelijkheden. Bied staruimte aan, voorzie stoelen of zitbanken en enkele vrije zones waar men als rolstoelgebruiker terecht kan, waar een assistentiehond kan plaatsnemen of waar een kinderwagen geplaatst kan worden.
Voorzie de vrije zitzone vooraan in de wachtruimte, kort bij de deur of aansluitend op de looproute. De afstand waarop men moet manoeuvreren wordt korter en daardoor ook eenvoudiger in gebruik. Is de vrije zone in gebruik, mag ze nooit de looproute versperren!